بررسی رابطه بین سبک های فرزندپروری با خلاقیت دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان قزوین

تحقیق حاضر با هدف «بررسی رابطه بین سبک های فرزندپروری با خلاقیت دانش آموزان مقطع متوسطه در شهرستان قزوین» به روش توصیفی- همبستگی صورت گرفته است. جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه در شهرستان قزوین که 17471 نفر می باشند. با توجه به گستردگی جامعه مورد مطالعه، از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شده است. که با توجه به جدول مورگان تعداد 376 نفر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم جامعه انتخاب شدند. به منظور سنجش متغیرهای مورد استفاده در پژوهش از دو پرسشنامه سبک های فرزند پروری بامریند (1971)، و خلاقیت تورنس (1965) استفاده گردید. روایی محتوایی و صوری پرسشنامه ها مورد تأیید متخصصان قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها توسط آلفای کرونباخ برای پرسشنامه سبک های فرزندپروری (87/0) و برای پرسشنامه خلاقیت (86/0) تعیین گردید. جهت تحلیل داده ‏ها از آزمون ‏های همبستگی پیرسون، رگرسیون و تی مستقل استفاده گردید. نتایج حاکی از آن است که بین سبک های فرزندپروری مقتدرانه و سهل گیرانه با خلاقیت رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد، اما بین سبک فرزندپروری مستبدانه با خلاقیت رابطه معکوس و منفی وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که هر سه بعد سبک فرزندپروری (مقتدرانه، مستبدانه و سهل گیرانه) توانایی پیش بینی خلاقیت را دارند. در نهایت نتایج نشان داد که بین متغیر جنسیت با دو سبک فرزندپروری مقتدرانه و مستبدانه با خلاقیت تفاوت معنی داری وجود دارد. اما بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه و خلاقیت با جنسیت تفاوت معنی داری ندارد. همچنین بین سبک های مختلف فرزندپروری و خلاقیت با رشته تحصیلی و مقطع تحصیلی تفاوت معنی داری وجود ندارد.